piasek?
- Mniej więcej. Ale wcale tak bardzo nie ucierpiała,
jak można się było spodziewać. Posłuchaj:
Roger jął przepraszać mnie dwornie za swoje
niegodne zachowanie minionej nocy, po czym wdał się
w żywą dysputę na temat małżeńskich powinności
mężów i żon. Odparłam, iż jestem ich całkowicie
świadoma i będąc mu poślubioną, wypełnię je, jakkol�
wiek niechętnie. Wówczas jął mi z wielkim skrępowa�
niem tłumaczyć, że wolałby, iżbym nie powodowała się
tylko kobiecą powinnością. Tym samym dał świadect�
wo, że mnie kocha, i byłam kontenta."
- Jakie to słodkie - westchnęła Letty.
- Może tak, a może nie. Jestem skłonna podej�
rzewać, że Roger zrozumiał w końcu, że więcej zdziała
swoim subtelnym wdziękiem niż hałaśliwą, zaborczą
męskością.
144 " PIRAT
- Wolałabym się łudzić, że dostał nauczkę i na�
prawdę pragnął dobra Amelii.
- Już raczej swojego - mruknęła sceptycznie Kate,
zamykając książkę. - Pewnie nie miał ochoty wysta�
wać co noc pod sypialnią.
Mimochodem zaczęła się zastanawiać, czy uwierzy�
łaby, że Jared ją kocha, gdyby próbował podejść ją
wten sposób. Możliwe, że tak. Wkońcu był mężczyzną
z jej marzeń. A jednak powinna zrobić wszystko, by
wyleczyć go z pirackich zapędów. Musi wykryć, co się
dzieje na zamku Hawthorne'ów.
Niespodziewnie z pomocą przyszedł jej dziennik
Amelii Cavendish. Następnego dnia, kiedy czytała go
przed wyjściem na kolację z Jaredem, natrafiła na
bardzo interesujące fragmenty.
Amelia zaliczała się do kobiet wnikliwych i by�
strych. Jakimś cudem udało się jej odkryć mechanizm,
który otwierał ukryte drzwi w pomieszczeniu, do
którego wiodły kamienne schody. Kate, przerzucając
kartki z coraz większym podnieceniem, myślała ciepło
o tej bratniej duszy, która majstrowała przy zamku,
umierając z ciekawości, co zobaczy za ścianą.
Według Amelii, Roger zbudował ukryte przejście
jako awaryjną drogę ucieczki. Wykorzystał do tego
naturalną grotę w urwistym brzegu, na którym stał
zamek, mającą połączenie z morzem. Poszerzył jej
wejście tak, by mogła się tam wślizgnąć spora szalupa,
a potem zamaskował je blokiem lawy, osadzonym na
zawiasach, zamykającym wejście jak brama.
Jest to duża grota, tak duża, iż pomieścić może
szalupę, a po zasunięciu głazu zamienia się w tajny
port. Podejrzewam jednakowoż, że to miejsce nie
PIRAT " 145
zostało stworzone li tylko jako droga ucieczki. Sądzę,
iż Roger rozładowuje tam swoje cenne ładunki, a sko�
ro czyni to potajemnie, widać nie zostały one nabyte
drogą uczciwą. Sumienie nakazuje mi, bym próbowała
położyć natychmiastowy kres tak niegodnym prak�
tykom. Roger Hawthome jest synem earla, a i moja
rodzina chlubi się wysokim szlachectwem. Nie przystoi
nam okrywać hańbą swych rodów. Muszę jasno
oświadczyć to memu małżonkowi".
- Dzielna z ciebie dziewczyna, Amelio - wyszep�
tała Kate, powoli zamykając dziennik. Miała nie�
odparte wrażenie, że Jared wstępuje w ślady swego
pirackiego przodka. A skoro tak, musi być równie
nieprzejednana, jak Amelia Cavendish.
ROZDZIAA
9
- Nawet nie chcę słyszeć, że poręcz nie będzie
dzisiaj zrobiona! Jutro jest czwartek i zwalą się tu
ludzie ze statku. Jeśli nie wstawicie tego cholernego
kawałka drewna, będę musiał wyłączyć część tarasu.
Gdzie się wtedy pomieszczą? - Jared, stojąc w roz�
kroku, z rękami na biodrach, rugał swoich dwóch
pracowników. Mężczyzni popatrzyli na siebie i wzru�
szyli ramionami.
- Nie ma się co wnerwiać, szefie - odezwał się
wyższy. - Nie ruszymy z robotą, dopóki nie będzie
materiału. Hank sprawdzał na Rubinie i powiedzieli,
że przesyłka jeszcze nie dotarła na Hawaje. Tak to jest,
jak się komuś zachciewa specjalnego drewna.
- Miało nadejść dwa tygodnie temu!
- Szefie, przecież tu jest czas wyspowy - zauważył
filozoficznie niższy. - Nie będzie jutro, to będzie za
tydzień albo za miesiąc. Nie ma pośpiechu.
Jared przygryzł wargi.
- Owszem, jest. To musi być zrobione jutro, obo�
jętnie, czy przyślą to cholerne drewno, czy nie - oznaj� [ Pobierz całość w formacie PDF ]
